Zapowiedzi książkowe na sierpień...

Chyba jako ostatnia robię post o zapowiedziach na sierpień :) A co tam! Tak mi dobrze, że zapomniałam, że lipiec już dawno za nami.

Jaume Cabre - Głosy Pamano
Premiera: 13-08-2014

Tina, zafascynowana fotografią spokojna nauczycielka, która pracuje w Sort, robi zdjęcie starej szkoły w Torenie tuż przed jej wyburzeniem. Jedno proste kliknięcie i gotowe. Strona po stronie czytelnik odkrywa konsekwencje tego pozornie trywialnego gestu, a przed jego wzrokiem rozciąga się szeroka panorama wspomnień i przekłamań o wydarzeniach, których bohaterami są falangiści i partyzanci, dranie i ludzie przyzwoici, a także ci zwyczajni, żyjący w trudnych, okrutnych czasach. W Pirenejach, w Pallars, regionie potraktowanym przez wojsko generała Franco z niespotykanym bestialstwem, ściera się moralna podłość frankizmu z bohaterstwem i tchórzostwem indywidualnym i grupowym tuż po zakończeniu hiszpańskiej wojny domowej. 









Michele Zackheim - Ostatni pociąg do Paryża
Premiera: 25-08-2014


Rok 1935. Rose Manon, dziennikarka z nowojorskiej redakcji, dostaje wymarzoną pracę jako zagraniczna reporterka w Paryżu. W mieście świateł poznaje Leona, niemieckiego antynazistę. Znajomość przekształca się w romans, jednocześnie Rose zostaje wplątana w niewyjaśnione morderstwo. Tymczasem echa przełomowych wydarzeń dochodzą do niej z coraz większą siłą. Przydzielona do pracy w Berlinie, Rose ukrywa swoją prawdziwą tożsamość, zmaga się z seksizmem i antysemityzmem. Dzień przed wybuchem II wojny światowej dziewczyna musi podjąć decyzję, kto będzie jej towarzyszył w powrotnej drodze do Paryża: kochanek, któremu nie ufa, czy tajemniczy mężczyzna, który przybył do Berlina w wieczór poprzedzający kryształową noc.











Richard Paul Evans - Papierowe marzenia
Premiera: 27-08-2014


Luke miał bardzo wiele: kochającego ojca, wspaniały dom, duże pieniądze, zaplanowaną przyszłość. Gdyby ktoś mu kiedyś powiedział, że wyrzeknie się tego wszystkiego, nie uwierzyłby. A jednak tak się stało. Podjął złe decyzje, poznał nieodpowiednich ludzi. Nie rozumiał, czym naprawdę jest miłość.
Stare przysłowie głosi, że gdyby nie ciemność, nigdy nie poznalibyśmy światła. Luke na własnej skórze przekonał się o prawdziwości tych słów. Czy kręte i niebezpieczne ścieżki jego życiowych wyborów zaprowadzą go w końcu

do domu?

Marian Izaguirre - Tamte cudowne lata

Premiera: 21-08-2014

Niezwykła historia o wielkiej mocy książek i prawdziwej miłości, porównywana do powieści Carlosa Ruiza Zafóna.„Tęsknię za czasem, kiedy byliśmy panami życia”, mówi, krzątając się po kuchni, Lola. Jej dawna egzystencja, pełna marzeń, poświęcona była książkom i dyskusjom w kawiarniach, leniwym sjestom i snuciu wizji lepszej Hiszpanii, która w tamtym okresie powoli uczyła się demokracji. Jednakże przyszedł rok 1936, rok wybuchu hiszpańskiej wojny domowej, i życie zamieniło się w walkę. Teraz, po piętnastu latach, Loli i jej mężowi Matíasowi pozostał jedynie mały antykwariat, na wpół ukryty w jednej ze starych madryckich dzielnic, i sprzedawanie przypadkowym klientom romansów i

zapomnianych klasyków. To tutaj, w tej skromnej księgarence, pewnego popołudnia roku 1951 Lola pozna Alice, kobietę, która znalazła w literaturze sens istnienia. We dwie, czytając wspólnie jedną książkę, zabiorą nas do Anglii początków XX wieku, gdzie poznamy pewną dziewczynkę, dorastającą w nieświadomości, kim byli jej rodzice. Powieść Marian Izaguirre to hołd złożony lekturze, ale również opowieść o dwóch kobietach, które wiedzą o życiu zbyt dużo, by móc o tym mówić.Izaguirre przypomina, że w Europie, dziś pogrążonej w kryzysie ekonomicznym, politycznym i społecznym, kiedyś liczył się nie tylko rynek, i że Stary Kontynent, mimo targających nim krwawych konfliktów, był kontynentem kultury, czytelnictwa i humanizmu. Powieść Izaguirre to hołd oddany kulturze i ludziom, którym przyszło żyć w trudnych czasach wojen światowych oraz hiszpańskiej wojny domowej – w Anglii, Francji, Hiszpanii i nie tylko.„Diario de noticias”

Ann Cleeves - Szklany Pokój 

Premiera: 12-08-2014

Inspektor Vera Stanhope niełatwo zawiera przyjaźnie, ale nowi sąsiedzi dostarczają jej ciekawych rozmów i... mocnych trunków domowej roboty. Nagle sąsiadka znika. Vera postanawia ją odszukać - na własną rękę...
Szybko trafi a na zaginioną w Domu Pisarza, nadmorskim ośrodku, gdzie ambitni literaci szlifują swój talent. Tymczasem w oranżerii Domu zostają znalezione zwłoki znanego krytyka literackiego, a znajoma Very przyłapana z nożem w ręce.
Vera rozpoczyna śledztwo, choć wie, że powinna przekazać je komuś innemu. Jest zbyt blisko związana z główną podejrzaną. Mimo to prowadzi dochodzenie...
Wydaje się, że za

zabójstwem nie kryje się żaden motyw. Ale po kolejnym morderstwie Vera zaczyna podejrzewać, że ktoś się z nią bawi. Gdzieś czai się morderca, który zbrodnie ze stron powieści przenosi w rzeczywistość...

Musicie wybaczyć mi ten bałagan w poście, ale coś mi wszystko nie działa i nie wiem co zrobić aby było tak ładnie i estetycznie jak Wy macie :) 

Coś wpadło w oko? Mi, jak mam być szczera, nie. Może ostatnia książka, ale na pewno nie jest to coś, za czym w dniu premiery biegłabym do Matrasa czy Empika :)

Mam już roczek! :)

Jak ten czas szybko leci! Całkiem niedawno patrząc na inne blogi zastanawiałam się nad takowym, a teraz? Teraz mija rok odkąd sama jestem posiadaczką bloga książkowego. :)

źródło: google.pl

Może teraz blog ma mały zastój, ale to dlatego, że kończą mi się zapasy książek własnych, a wstyd się przyznać, ale nie mam karty bibliotecznej i zawsze mi nie po drodze jechać ją wyrobić. :)

Dłużej nie przedłużajmy :) Chciałabym Wam podziękować, każdemu z osobna za każde odwiedzenie, za każdy komentarz i za to, że mieliście chęć kliknąć "obserwuj". Dziękuję.

Jest to dla mnie ogromna radość, że tutaj wchodzicie, a cieszę się jak dziecko kiedy widzę nowy komentarz. Mam nadzieję i postaram się, aby kolejne tygodnie były bardziej owocne niż poprzednie, żeby ten blog nie zginął w zapomnieniu. 

Alfonso Signorini - "Marilyn. żyć i umrzeć z miłości"

To, że uwielbiam Marilyn Monroe większość z Was wie. Lubię oglądać z nią filmy, czytać o niej artykuły, ciekawostki, biografie - te bardziej jak i mniej wiarygodne. Tym razem w ręce wpadła mi zbeletryzowana biografia "Marilyn. Żyć i umrzeć z miłości". Nie ukrywam, że już od dawna o niej myślałam, ale jak na dość króciutką książeczkę (nie co ponad 200 stron) było mi szkoda wydać 35 zł bez 10 groszy. Kiedy więc w Carrefourze przy okazji zakupów spożywczych w dziale z książkami znalazłam ją za 15 zł od razy włożyłam ją do koszyka.



Powieść (bo chyba tak można to nazwać) czyta się szybko i bardzo przyjemnie. Wiadomo, że niektóre fakty zostały lekko przyspieszone lub opóźnione, żeby wszystko się zgadzało, ale nieszczególnie mi to przeszkadzało. 

"(...) po powrocie z pracy zastał [Dougherty] w salonie krowę. Właśnie tak, prawdziwą krowę z krwi i kości.                                                                                                                                       -Normo, co tu się dzieje? Co to zwierzę robi w naszym domu?                                                 -Tatuśku kochany, tak strasznie padało, a ona trzęsła się z zimna (...)" 

Cała biografia podzielona jest na pięć rozdziałów, każdy z nich opowiada o konkretnym wydarzeniu i czasie w życiu Marilyn, np. małżeństwo z DiMaggio czy okres kiedy w głowie Mary był tylko jeden mężczyzna - John Fitzgerald Kennedy.

"Codziennie jedli marchewkę z groszkiem. I groszek z marchewką.                                                      -Możesz powiedzieć, czemu ciągle gotujesz mi te same pomyje?                                              -Tatuśku drogi, tak bardzo mi się podoba ta kompozycja zielonego z pomarańczowym na patelni."

Najbardziej z całej książki ciekawiło mnie zakończenie, a nie jestem jedną z tych osób, co czytają ostatni rozdział, choć przyznam, że pokusa była wielka :) Tutaj autor mnie trochę zawiódł. wybrał takie zakończenie, gdzie nie pozostawia czytelnikowi miejsca na domysły. Jest wiele wersji na co mogła Miss Monroe umrzeć i ciekawiej byłoby gdyby Signorini to wziął pod uwagę, ale to tylko moje zdanie. Dodatkowo autor mógłby podać źródła, z których czerpał wiadomości, co bardziej uwiarygodniłoby całą opowieść. 

Nie jest to na pewno książka dla osób, które chcą poznać bliżej życie autorki, ponieważ jest dość spłycone i osoby, które uważają ją za "głupią blondynkę" mogą się utwierdzić w tym myśleniu. Z jednej strony miło się czytało, gdzie nie ma samych "suchych" faktów, są dialogi i to co mogłaby myśleć panna Monroe, z drugiej autor mógł bardziej zagłębić się w psychikę aktorki, może nawet rozbudować wątek o jej psychoanalitykach, który jest bardzo ciekawy, a w książce jakby zapomniany.

Przepraszam za tak chaotyczny wpis, ale nie mogłam zebrać myśli w ten piękny lecz bardzo upalny dzień :)
 

Agata Christie - "Tajemnica Wawrzynów"

Tajemnica Wawrzynów jest inną książką niż pozostałe powieści Agaty Christie. Nie ma tutaj zma dużo, jak w innych, na "bieżąco" morderstw. Jest to tajemnica sprzed lat - sprzed II a może nawet i I wojny światowej. 

Tommy i Tuppence wiele lat po drugiej wojnie światowej kupują stary dom. Chcą się tam zadomowić i wreszcie należycie odpocząć. Nie wiedzą jednak jaką skrywa tajemnicę. Kiedy Tuppence porządkowała stare książki i przypominała sobie dawne czasy, natknęła się na coś, co wzbudziło w niej zaniepokojenie. Natrafiła na zaszyfrowaną wiadomość. Ktoś zakreślił pojedyncze słowa w zdaniach, które łączą się w całość - "Mary Jordan nie zmarła śmiercią naturalną".

Tuppence nie byłaby sobą, gdyby nie zajęła się tą sprawą. Prosi męża, żeby sam coś poszperał i spróbował się dowiedzieć kim była Mary Jordan i jak zmarła. Tommy niechętnie zgadza się, jednak prosi ją, żeby sobie bzdurami nie zawracała głowy. 


          "Tuppence podniosła torebkę (...)
               -Prawdziwa krokodyla skórka. Choć czasami trudno wszystko do niej upchnąć.
               -I najwyraźniej wyjąć.
          Tuppence walczyła z torebką.
               - Zawsze trudno wyciągnąć coś z drogiej torebki (...) najwygodniejsze są te plecione.             Rozciągają się do dowolnych rozmiarów i możesz mini potrząsnąć jak salaterką z                       salaterkę z puddingiem." (str.221)

Ktoś jednak nie chce aby tajemnica sprzed wielu, wielu lat ujrzała światło dzienne. Czy Tuppence grozi niebezpieczeństwo? 

Jak wspomniałam wcześniej, powieść jest dość specyficzna i nie należy do moich ulubionych. Przez większą część książki nic szczególnego się nie dzieje, nie da się poczuć klimatu, który w większości książkach Christie jest obecny. Jak na królową kryminału to nie spisała się na piątkę, ale każdy ma lepsze i słabsze dni, w tym przypadku książki :).

Muszę się przyznać, że książkę kupiłam ze względu na okładkę a nie treść. Nie wiedziałam o czym będzie i czy mnie zaciekawi. Wydawnictwo Dolnośląskie tworzy cudowne okładki dla powieści Agaty w wydaniu kieszonkowym. Zdecydowanie mniej podobają mi się te w standardowej, a dla mnie w większej wersji, bo zawsze kieszonkowe było dla mnie "standardem". 

Na pewno nie polecam jej osobom, które zaczynają swoją przygodę z Agatą, bo można się zrazić do tak wspaniałej autorki, dla reszty, którzy mają za cel przeczytanie wszystkich jej książek, jak najbardziej polecam :). 

Nicholas Sparks - "Szczęściarz" - książka + film

Lato już się rozpoczęło, ale moje rozleniwienie nie ustąpiło. Nadal napawam się ciszą, spokojem, nic nie robieniem - po prostu  nudą :) W pozytywnym słowa tego znaczeniu. Coś podczytuję, coś pooglądam, coś zjem. I jak na razie do szczęścia mi to wystarczy.

"Szczęściarz" jest moim 4 spotkaniem ze Sparksem i jakże udanym! Coraz bardziej przekonuje się do tego, że po jego powieści mogę sięgać w ciemno i wiem, że raczej się nie zawiodę. Jak w trzech na cztery razy najpierw obejrzałam film, a później przeczytałam książkę. Takie rozwiązania lubię najbardziej. W "Bezpiecznej przystani" zrobiłam odwrotnie i film, muszę przyznać, trochę mnie nudził.

Jest to opowieść o byłym żołnierzu, który wyrusza w pieszą podróż ze swoim najlepszym przyjacielem - owczarkiem niemieckim i jego celem do osiągnięcia jest znalezienie dziewczyny ze zdjęcia. Dla niego jest to nie tylko zwykła dziewczyna. Zdjęcie staje się jego talizmanem, "metodą" na szczęście. Dlaczego? Uniknięcie śmierci kiedy jego przyjaciel obok zginął jest chyba niezłym wytłumaczeniem. Jest to romans, czyli po parunastu, parudziesięciu stronach możemy się domyślać, co się stanie jednak na pewno powieść nie jest banalna, nudna, mocno przewidująca. Dobrym rozwiązaniem było także przeplatanie fabuły  - czasów kiedy Logan Thibault służył w armii - jego wspomnienia i teraźniejszość.
Logan nie ma tyle odwagi, żeby od razu wyjaśnić dlaczego przybył na pieszo do malutkiego miasteczka w Hampton. Zatrudnia się u babki Elizabeth, bo tak dziewczyna ma na imię, przy pomocy z psami. Beth musi się opiekować swoją babcią i dzieckiem, a do tego ma na głowie byłego męża, którego do najdojrzalszych nie możemy zaliczyć. Mężczyzna nadal jej pragnie, uważa, że pasują do siebie i kiedy widzi, że Logan pracuje u niej, Keith, jako zastępca szeryfa i wnuk najbogatszego i najbardziej wpływowego obywatela miasteczka, zaczyna węszyć, co skłoniło młodego mężczyznę do przyjazdu do Hampton.

Jest to wspaniała i wyjątkowa opowieść. Możemy w niej znaleźć miłość, przyjaźń, poświęcenia, problemy z wychowaniem, odpowiedzialnością, ale także te gorsze cechy jak nienawiść, złość. Powieść bardzo dobrze mi się czytało i było żal ją skończyć. Może i nie wylałam morza łez jak w poprzednich książkach, ale było mi bardzo smutno

W książkach Sparksa podoba mi się to, że jest wielu narratorów. Każdy rozdział opowiadany jest na zmianę przez inną osobę, z innego punktu widzenia. Dzięki temu całe zdarzenie, historię poznajemy lepiej i bardziej możemy się w nią wgłębić.


Co do filmu...
Zac Efron nie za bardzo mnie urzekł, jego drewniana mina i zachowanie irytowało mnie jednak kiedy oglądam już po raz enty to przyzwyczajam się do jego "stylu" gry :). Natomiast bardzo spodobała mi się aktorka, odtwórczyni głównej roli. Nie wiem co dokładnie mi się w niej podoba, ale ma "to coś".

Film i książka są do siebie bardzo podobne. Nie ma wielkich różnic, co jest na plus, bo wg mnie książka jest dobra i nie warto za dużo zmieniać do ekranizacji.Postacie są wiarygodne, da się je lubić. Jednych mniej, drugich bardziej. Znowu się powtarzam, ale uwielbiam, uwielbiam, uwielbiam małe amerykańskie miasteczka! No po prostu mają w sobie coś, że chce ciągle i ciągle je oglądać na ekranie.

Zapowiedzi książkowe na lipiec...

Lato w pełni (taaa...), czas na zapowiedzi!
Lipiec będzie obfitym miesiącem w nowości książkowe. Dużo jest książek, które z chęcią przygarnęłabym do siebie i nie oddała nikomu. Oczywiście wszystko z umiarem. :) Poza zmniejszaniem swoich zbiorów książkowych jedna czy dwie zdobycze... komu zaszkodzą?

Wszystkie książki po kliknięciu w miniaturę przeniosą Was na stronę wydawnictwa z daną książką lub stronę matras.pl. :)

Zacznijmy od wydawnictwa Pascal. Stronę internetową moją ciut niedopracowaną, ale okładki powieści... cudowne! Tylko tyle mogę powiedzieć. :) Jestem w nich zakochana. Mam nadzieję, że treść książki mają równie dobre. Najbardziej zainteresowała mnie powieść autorstwa Jennifer Barclay Pod błękitnym greckim niebem.

Następnym w kolejce jest wydawnictwo Proszyński i S-ka. Widać, że zaszalało :) Dodatkowo muszę dodać, że strona internetowa wydawnictwa ma korzystne ceny. 

Moimi faworytami są z pewnością Wrajmy do domy i Pod drzewem magnolii

Wydawnictwo Sonia Draga. Tutaj znowu na pokuszenie moja ulubiona autorka Kathy Reich. Zapowiada się ciekawie!

Wydawnictwo Literackie oraz Albatros.

I na sam koniec zbiór różnych wydawnictw. 

Jak wspomniała wyżej, jest dużo nowości, dużo autorów, z którymi nie miałam do czynienia. Mam nadzieję, że chociaż na jedną książkę się skuszę. A Wy? Coś zamierzacie kupić, czy raczej odpoczynek od księgarni i leniuchowanie z książkami, które już macie? Ja mam po części taki plan :) Tylko żeby lato dopisało tak jak w tamtym roku w lipcu, yhh, temperatury 35-cio stopniowe wracajcie! :)

James Patterson - "Rejs"

Jak pisałam Wam wcześniej w poście o książkach na lato, dużo powieści, które mogę szczerze polecić każdemu, nie ujrzało światła dziennego :) Czas to nadrobić. Od razu zaznaczę, że "Rejs" ma śliczną okładkę i kiedy na nią spojrzę, bardzo tęsknię za morzem :)


"Rejs" jest świetną, trzymającą w napięciu i zaskakującą powieścią. Nie jest to thriller, raczej sensacja z nutką kryminału (?), ale Patterson spisał się świetnie. No, ale to Patterson - jeszcze mnie nie zawiódł ;)
Przeczytałam, a raczej pochłonęłam ją w niecały dzień. Po części to pewnie przez krótkie rozdziały, które bardzo lubię. Nie pozwalają znudzić czytelnika.

Katherine nie ma łatwo. Po śmierci męża, ojca jej trójki dzieci, już nic nie wydaje się takie samo. Nikt w rodzinie nie czuje między sobą więzi. Matka dzieci chce wszystko naprawić. Postanawia ze swoimi dziećmi wypłynąć w rejs. Z początku, dzieci jak to dzieci, nie pałają radością na myśl o wspólnym rejsie z rodzeństwem i matką, jednak kiedy dowiedziały się kto jest ich kapitanem od razu na ich twarzach zagościł uśmiech. No bo jak mogłyby być złe przy ich kochanym wujku? Rejs z początku przebiega dobrze, nawet zaskakująco bardzo dobrze, ale takie szczęście nie trwa długo. Wycieczka przeradza się w koszmar. Każdy musi walczyć do upadłego za rodzinę i za siebie. Czy uda im się przeżyć?
W Nowym Jorku został drugi mąż kobiety, Peter. Z pozoru opiekuńczy, kochający, wspaniały i absolutnie niegroźny prawnik. Kiedy dowiaduje się, że coś tu nie gra i rejs nie poszedł po jego myśli, postanawia wziąć sprawy w swoje ręce. Musi bardzo uważać, żeby zataić pewne fakty, prawdę. Dodatkowo przed wszystkimi musi grać rolę pogrążonego w żałobie wdowca. 

Jestem pewna, że za jakiś czas kiedy zapomnę większość szczegółów, z przyjemnością powrócę do tej powieści. Jak wspomniałam wyżej, książkę czyta się zastraszająco szybko. Może nie ma jakiejś wielkiej liczny stron - standardowo, o ile dobrze pamiętam, mniej więcej 400. Takie książki są najlepsze. Wystarczy, żeby zaspokoić czytelnika, ale nie jest za dużo, żeby go znudzić. Patterson jest raczej oszczędny w opisach, co według mnie także jest na plus. 
Akurat swoje wydanie mam w wersji kieszonkowej, nad czym bardzo ubolewam, bo czcionka jednak do największych nie należy, a ostatnio jak na złość, wydanie "standardowe" widziałam za 15 zł - czyli tyle samo ile dałam za kieszonkowe. No nic, płakać nie będę, a Wam z całego serca ją polecam!  :)