środa, 23 kwietnia 2014

Virginia C. Andrews - "Ogród cieni"

               "Ogród cieni" jest niestety ostatnią częścią sagi rodzinnej opowiadającej o losach Dollangangerów. Wiele osób uważa, że powinna być ona wydana jako pierwsza. Po części się także zgadzam. Tak byłoby chronologicznie. Jednak moim zdaniem jest to najsłabsza część serii i dużo osób przeczytało by "Ogród..." stwierdziło, że nie warto poznawać dalszych losów i rzuciłoby książkę w kąt. Pewnie sama bym tak zrobiła. Według mnie jest to najsłabsza i najnudniejsza część. Trochę zbędna, trochę potrzebna. Jedno wiem na pewno - nie trzyma poziomem żadnego poprzedniego tomu, a szkoda. 

               Głównym bohaterem i narratorem książki jest Olivia Winfield - młoda, niezbyt atrakcyjna, wysoka dziewczyna przy kości. Pewnego dnia poznaje Malcolma Faxwortha, młodego mężczyznę, który bardzo szybko prosi Olivię o rękę. Dziewczyna snuje już wizję pięknego małżeństwa. Uważa, że pokarze teraz wszystkim, że ona także może mieć przystojnego męża. Jednak bańka pęka i pozostaje tylko smutna rzeczywistość, której świeżo upieczona żona się nie spodziewała. Malcolm okazuje się złem w ludzkim wcieleniu. Ma wszystkie najgorsze cechy. Od aroganckiego, przez nie czułego, a kończąc na chamskim mężu. Olivia powoli przyzwyczaja się, że nic nie dostaje o czym zamarzy. Już niestraszny jest jej Malcolm, ale sytuacja pogarsza się gdy do domu po kilku latach wraca jego ojciec z piękną, młodą żoną Alicją...

               Jak wspominałam wcześniej, książka mnie dosyć wynudziła. Kupiłam ją, choć wiedziałam, że raczej nie wywrze na mnie takich emocji jak "Kwiaty...". Po prostu chciałam przeczytać całą serię i skompletować ją na półce. Ach, jak ładnie wygląda :) 
Od samego początku nie polubiłyśmy się z Olivią, choć w tym tomie zaczynałam rozumieć jej zachowanie i nienawiść do dzieci. Nadal pozostaje okrutną osobą, która zasługuje tylko na najgorsze, ale jako osoba z dużą empatią potrafię w jakiejś części ją zrozumieć. I wydaje mi się, że to bardzo dobrze, że książka wyszła jako ostatnia, bo pewnie "Kwiaty..." nie wywarłyby na mnie takie wrażenia. Znałabym już Olivię, jej historię, życie i to co musiała znosić i może spodziewałabym się takiego zachowania... Nie wiem i raczej nie chcę wiedzieć ;)

2 komentarze:

  1. Hmm, ta seria nie wzbudza we mnie większych emocji, a fakt, że przy tym tomie się wynudziłaś skutecznie mnie odstrasza :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No niestety, ale może Ciebie tak nie wynudzi ;)

      Usuń