Charlotte Link - "Dom sióstr"

Po przeczytaniu Wielbiciela trochę opadła moja fascynacja autorką. Jednak kiedy w ręce wpadł "Dom sióstr" od razu zabrałam się za czytanie. W końcu przez wiele osób ta powieść uznawana jest za najlepszą. I co? I klapa. 


Małżeństwo z Niemiec postanawia wyjechać na święta do angielskiej wsi Yorkshire. Tym sposobem próbują uratować resztkę więzi jaka ich łączy. Dom zostaje odcięty od reszty świata z powodu śnieżycy. Przestaje działać prąd, ogrzewanie, brak zapasów jedzenia też nie ułatwia życia małżonkom. W czasie włóczenia się po domu, Barbara znajduje schowany w podłodze zbiór kartek. Po powrocie do jedynego ciepłego miejsca, jadalni, zaczyna czytać. Jest to autobiografia poprzedniej właścicielki domu, Frances Gray. Przenosimy się do początku ubiegłego wieku i poznajemy wiele przygód i sekretów dziewczyny oraz jej rodziny. Przez powieść przewija się wątek sensacyjny, romantyczny i historyczny. Barbara poznaje sekrety, które nie koniecznie chciałyby ujrzeć światło dzienne. 




Najciekawsze momenty w książce to te umieszczone w teraźniejszości. Opis życia Frances nie zaciekawił mnie tak bardzo. W "Drugim dziecku" wszystko wydawało mi się lepsze. Tam powrót do czasów II wojny światowej był zgrabniej skomponowany z akcją współczesną. Tutaj główna bohaterka, Frances, czasem dała się lubić, a czasami jej wrodzona upartość denerwowała mnie. Po jakimś czasie akcja książki zaczęła być bardziej interesująca i odrobinkę bardziej wciągająca. Kiedy poznałam już jakiś rąbek historii, chciałam przeczytać do końca i zobaczyć jak dalej potoczą się losy dziewczyny. Na jaką osobę wyroście, czy w końcu odnajdzie szczęście i spokój? Wielkim zaskoczeniem był dla mnie koniec. Był po prostu znakomity. 

Nie nazwałabym tej powieści złej. Pokazuje ona, jak życie rodzinne przez wojnę może ulec zmianie. To co w jednej chwili wydaje nam się ważne, w drugiej już takie nie jest, ale jednak uważam, że opinie o niej są trochę przesadzone.